Het Mozaïekgilde
De techniek van mozaïek is eeuwenoud en vindt zijn oorsprong in meerdere culturen.
Toepassingen in Griekse en Romeinse villa’s, Byzantijnse en Roomse kathedralen vinden we volop terug in onze kunstboeken. Vanaf begin 1900 lijkt het weer nieuw leven ingeblazen door kunstenaars als Gaudí, Hundertwasser en Niki de Saint Phalle. Omdat we tegenwoordig gemakkelijk afstanden overbruggen zijn deze werken voor een ieder bereikbaar geworden en gaan inspireren.
Vanaf halverwege de jaren ‘90 is daar opeens een nieuwe trend in Nederland: mozaïek.
Velen zien het als hobbyisme, al redelijk snel kun je stukken keramiek breken en plakken. Anders wordt het als je wordt gegrepen door de techniek, de textuur, het lijnenspel, de glans of juist het ruige materiaal. Deze elementen herkennen we wanneer kunstenaars mozaïek als expressiemiddel gaan toepassen.
In 2004 is internet volop in ontwikkeling en via deze weg vinden een tiental kunstenaars elkaar in hun passie voor mozaïek. Het Mozaïekgilde wordt opgericht en heeft tot doel elkaar te ondersteunen, stimuleren, ontwikkelen en inspireren. Ook is het belangrijk gezamenlijk naar buiten te treden om mozaïek als kunstvorm te promoten en publieke belangstelling voor het werk te vergroten. De achtergrond, invulling, stijl, techniek en toepassing van de leden is zeer divers en zo ontstaat er een actieve wisselwerking. Allerlei aspecten komen aan bod zoals materiaal- en techniekgebruik, binnen/buiten, werkbesprekingen, thematisch gericht werken, enzovoorts.
Na 10 jaar van diverse bijeenkomsten, thema’s, exposities en beurzen kijken we nu terug. De bezetting is enigszins gewijzigd. Het is een hele opgave je passie van de daken te schreeuwen en daarbij gehoord te worden. Toch blijven we dat doen. Er zijn persoonlijke ontwikkelingen in gang gezet en we hebben mensen beter zien worden. De huidige groep is er trots op gildelid te zijn, is trots zijn/haar werk te tonen op komende exposities.
De techniek van mozaïek is eeuwenoud en vindt zijn oorsprong in meerdere culturen.
Toepassingen in Griekse en Romeinse villa’s, Byzantijnse en Roomse kathedralen vinden we volop terug in onze kunstboeken. Vanaf begin 1900 lijkt het weer nieuw leven ingeblazen door kunstenaars als Gaudí, Hundertwasser en Niki de Saint Phalle. Omdat we tegenwoordig gemakkelijk afstanden overbruggen zijn deze werken voor een ieder bereikbaar geworden en gaan inspireren.
Vanaf halverwege de jaren ‘90 is daar opeens een nieuwe trend in Nederland: mozaïek.
Velen zien het als hobbyisme, al redelijk snel kun je stukken keramiek breken en plakken. Anders wordt het als je wordt gegrepen door de techniek, de textuur, het lijnenspel, de glans of juist het ruige materiaal. Deze elementen herkennen we wanneer kunstenaars mozaïek als expressiemiddel gaan toepassen.
In 2004 is internet volop in ontwikkeling en via deze weg vinden een tiental kunstenaars elkaar in hun passie voor mozaïek. Het Mozaïekgilde wordt opgericht en heeft tot doel elkaar te ondersteunen, stimuleren, ontwikkelen en inspireren. Ook is het belangrijk gezamenlijk naar buiten te treden om mozaïek als kunstvorm te promoten en publieke belangstelling voor het werk te vergroten. De achtergrond, invulling, stijl, techniek en toepassing van de leden is zeer divers en zo ontstaat er een actieve wisselwerking. Allerlei aspecten komen aan bod zoals materiaal- en techniekgebruik, binnen/buiten, werkbesprekingen, thematisch gericht werken, enzovoorts.
Na 10 jaar van diverse bijeenkomsten, thema’s, exposities en beurzen kijken we nu terug. De bezetting is enigszins gewijzigd. Het is een hele opgave je passie van de daken te schreeuwen en daarbij gehoord te worden. Toch blijven we dat doen. Er zijn persoonlijke ontwikkelingen in gang gezet en we hebben mensen beter zien worden. De huidige groep is er trots op gildelid te zijn, is trots zijn/haar werk te tonen op komende exposities.